رژیم غذایی پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) در پارک ملی تندوره طی فصول تابستان و پاییز

پلنگ دارای یکی از گسترده‌ترین پراکنش‌ها در بین گربه‌سانان بزرگ است. پلنگ ایرانی یکی از زیرگونه‌های این‌گونه ارزشمند است که در فهرست سرخ سازمان در محدوده خطر انقراض قرارگرفته است. دلایل اصلی کاهش جمعیت این زیرگونه، تخریب زیستگاه، کاهش شدید طعمه‌ها به دلیل شکارشان توسط انسان و کشته شدن خود گونه توسط انسان به دلایل مختلف است. هدف از انجام این مطالعه بررسی ترکیب رژیم غذایی پلنگ ایرانی در منطقه پارک ملی تندوره است. برای تعیین رژیم غذایی این‌گونه، 51 نمونه سرگین در دو فصل تابستان و پاییز از پارک ملی تندوره جمع‌آوری شد. شش گونه وحشی و دو گونه اهلی در رژیم غذایی شناسایی و همچنین یک‌گونه پرنده یافت شده که البته قابل‌شناسایی نبود. پایکا بیشترین فراوانی در بین طعمه‌های خورده شده داشت (25.8%) و پس‌ازآن قوچ و میش (22.6%) دارای بیشترین فراوانی بود. گوسفند (3.2%) و سگ اهلی (3.2%) و پرنده (1.6%) هم کمترین سهم را در بین طعمه‌های شکارشده توسط پلنگ را داشته‌اند.